مناقشه قره باغ یکی از بحران های قومی پدید آمده در دوران حکومت روسیه تزاری و اتحاد جماهیر شوروی بوده است.پس از استقلال آذر بایجان و ارمنستان اختلافات و درگیری ها میان آذری ها و ارامنه افزایش یافت تا جایی که به معضل غیر قابل کنترل و جنگ خونین میان دو کشور تبدیل شد و در این درگیری ها حدود پنجاه هزار نفر از دو طرف جان خود را از دست دادند و چندین برابر آواره شدند.با تلاش و میانجیگری کشورهای منطقه و سازمان های منطقه ای و بین المللی جنگ فروکش و در سال 1994 آتش بس برقرار شد.با این حال،تلاش های کشورها،مجامع بین المللی و نهادهای منطقه ای برای یافتن راه حل سیاسی جهت تحقق صلح به نتیجه نرسیده است.(حق پناه،روا،1394 :44)
از این رو،با وجود گذشت تقریباً 2 دهه از شکل گیری یک صلح شکننده میان ارمنستان و آذربایجان،همواره درگیری های پراکنده ای در مناطق مرزی میان دو کشور رخ داده است.اما ظاهراً درگیری های نظامی اخیر میان دو کشور،یک تنش مرزی طبیعی به حساب نمی آید و در صورت عدم مهار این بحران شکل گرفته که دولت هایی همچون دولت ترکیه به گسترش آن دامن می زنند،منافع و امنیت ملی برخی از کشورهای منطقه همانند جمهوری اسلامی ایران با مخاطراتی مواجه می شود.
